اگر نیاید - با یک شاخه گل به انتظارت نشسته ام آقا

آن که از دنیا اندوهناک است ، از قضاى خدا خشمناک است . و آن که از مصیبتى که بدو رسیده گله آرد ، از پروردگار خود شکوه دارد و آن که نزد توانگر رفت و به خاطر مالدارى وى از خود خوارى نشان داد دو ثلث دینش را به باد داد ، و آن که قرآن خواند و مرد و راه به دوزخ برد از کسانى بود که آیات خدا را به فسوس گرفت و افسانه شمرد ، و آن که دلش به دوستى دنیا شیفته است دل وى به سه چیز آن چسبیده است : اندوهى که از او دست بر ندارد ، و حرصى که او را وانگذارد ، و آرزویى که آن را به چنگ نیارد . [نهج البلاغه]

با یک شاخه گل به انتظارت نشسته ام آقا

اگر نیاید

دستش از گل ،چشمش از خورشید سنگین خواهد آمد

بسته بار گیسوان از نافه ی چین خواهد آمد

باز رسم سامری راساحری آموز نازش

تا دوباره از که بستاند دل ودین خواهد آمد

باهمان آنی،که پنداری خود از روز نخستین

شعر گفتن را به حافظ داده تلقین خواهد آمد

بی گمان از آینه،جشن غرور آمیز حسنش

راه دوری تامن این تصویرغمگین خواهد آمد

عشق گاهی زندگی ساز است وگاهی زندگی سوز

تا پریزاد من از بهر کدامین خواهدآمد

ای دل من، سر مزن برسینه این سان نا شکیبا

لحظه ای دیوانه جان،آرام بنشین،خواهد آمد

خواهد آمد ، خواهدآمد ، خواهدآمد

باز سقف آسمان امروز پایین خواهدآمد

کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط 90/8/2:: 3:33 عصر | () نظر